Aku tаhu, rаmаі dаk-dаk роmрuаn kаt ѕіnі уаng реmаlаѕ nаk lіраt kаіn. Sеlаlu lа ѕауа bаса роѕ dіа оrаng раѕаl nаk uраh оrаng lа, lаkі bаgі uраh bаru dіа оrаng nаk lіраt kаіn lа, nаk bеlі mеѕіn уаng bоlеh lіраt kаіn tаk рауаh kоrаng buаt lа…
Haaa… korang dah sediakan daerah tidur ia, tu pasal la korang asyik dengar bunyi guli dan orang main tarik perabot.
Orang renta-tua zaman dulu piawai, kain jangan dibiarkan bertimbun. Katil daerah tidur jangan dibiarkan berselerak dan tak dikemaskan. Korang tahu tak, jin yakmat suka duduk kat dalam kain-kain yang korang malas nak lipat tu. Haaa… korang dah sediakan tempat tidur ia, tu pasal la korang asyik dengar bunyi guli dan orang main tarik perabot.
Ni dongeng masa arwah atuk saya hidup lagi. Bapak saya kisah tadi, saya kongsikan dengan korang. Ada sorang pak cik ni tiba cari atuk saya. Cucu ia hilang. Dah tiga hari katanya. Jadi, atuk saya pon pergilah nak tengok apa yang boleh ditolong.
Macam biasalah, atuk saya bawak Alquran dia. Dah selalu ada kat tangan beliau kan. Atuk aku sampai je ke tempat tinggal tu, dia terus mintak izin nak masuk ke dalam bilik. Bilik ni bukan bilik tidur tetapi ada katil. Bilik ni dia orang guna untuk letak baju-baju yang dah diangkat dari ampaian. Malas lipat, timbunkan kat situ.
Atuk saya bangkit kat tepi katil tu. Dia baca doa lepas tu dia seluk tangan ia ke dalam timbunan kain kat atas katil tu. Actually, tak banyak pon timbunan kain tu alasannya yakni dia orang dah melipat semenjak budak tu hilang. Nak melayan bingung agaknya, lipat kain. Kiranya busut kain tu tak tinggi mana. Tak banyak mana.
Atuk saya seluk tangan ia ke dalam kain tu. Entah apa yang ia cari tetapi masa ia menggagau tu, tangan dia kena tarik dengan kuat. Tersembam paras atuk saya kat kain-kain yang bertimbun tu sampai dia dah macam nak masuk ke dalam kain tu. Atuk aku melawan. Dia baca ayat-ayat suci. Keluar bunyi meracau. Benda tu melawan. Katil tu bergegar kuat. Tapi kain yang bertimbun tu tak jatuh pulak. Macam dah kena gam.
Macam-macam bunyilah keluar. Entah apa yang atuk saya baca, tiba-tiba keluar api kat timbunan baju tu. Pastu berasap. Bau ia, hangit!
Atuk aku baca Yasin Mubin sebab maksud ‘Mubin’ tu sendiri yakni tunjuk. Nyata. Serlahkan. Dalam surah yasin tu ada tujuh mubin. Sampai kat setiap mubin, atuk aku berdoa.
Pelan-pelan dia tarik tangan beliau. Tak lama lepas tu, nampak tangan budak kecik tu. Lepas tu badan ia pulak hingga habis atuk saya tarik dia keluar dari timbunan kain yang tak tinggi tu. Budak tu dah longlai. Satu tubuh beliau lebam. Darah ia kena hisap derrr…
“Hari-hari kami lipat kain…” kata nenek budak tu. Muka tak percaya habis.
“Jangan semoga kain bertimbun. Jin suka duduk kat dalam kain bertimbun. Katil kena kemas senantiasa. Bila nak baring kat atas katil, pukul-pukul dahulu serata tilam tu dengan kain sambil baca ayat Kursi. Jin suka tidur kat atas katil kita. Tak halau, ia tidur dengan kita la…” kata atuk saya. Tak seram sangat la… tapi pengajaran la pada yang malas nak lipat kain… ha ha ha ha
Sumbеr : Tаjul Zulkаrnаіn
Tags:
Inspirasi